Við gerðum öll hluti í plágunni sem við skömmumst okkar fyrir. Fordæmalausar aðstæður kalla á róttækar og aðgerðir. Eldra gildismati er vikið til hliðar og það sem áður hefði talist óhugsandi verður skyndilega viðtekið.
Fréttaritari Fram-síðunnar getur játað í þennan hóp að hafa horft á leiki í hvítrússnesku deildinni í fótboltaþurrð þessa vormisseris. Þetta voru höktandi vefstraumar með lýsingu á torkennilegum slavneskum tungum frá skuggalegri síðu sem eflaust hefur fyllt heimilistölvuna af njósnavírusum eða því sem verra er. – Ég myndi samt gera það aftur.
Það var í sjokkerandi að uppgötva í covid-fárinu hvað fótboltagláp er stór hluti af hinni daglegu tilveru. Leikir í innlendum og erlendum íþróttadeildum eru mælistikurnar á það hvernig tímanum líður, vikunum vindur fram og ein helgi tekur við af annarri. Jafnvel þegar maður er ekki beinlínis að horfa á annað fólk sparka í bolta eða kasta honum, í eigin persónu eða í sjónvarpinu, þá tryggja úrslitasíðurnar á netinu að maður er bara fáeinum smellum á símanum frá næsta fixi.
Það var því hreinasta nautn að komast loksins, loksins á völlinn að horfa á keppnisleik. Og staðsetningin gat varla verið betri: Bessastaðavöllur á Álftanesi í fyrstu umferð bikarkeppninnar. Mótanefnd KSÍ hefur vitaskuld viljað tryggja að þessi eiginlegi opnunarleikur knattspyrnuársins 2020 væri með þátttöku Knattspyrnufélagsins Fram og að viðstöddum forseta lýðveldisins, sem er tíður gestur á leikjum Álftnesinga.
Guðni forseti er góður gestgjafi og tók vel á móti Frömurum – þó að teknu tilliti til sóttvarnarráðstafana. Vellinum hafði verið skipt upp í tvö hólf: hólf 1 fyrir Framara og hólf 2 fyrir heimamenn. Þar á milli skyldi engin blöndun eiga sér stað og neyddist forsetinn því til að kalla kveðjur sínar yfir sóttvarnargirðinguna.
Forsetinn var klæddur forláta flíspeysu sem verndaði hann fyrir vindstrekkingnum, vitandi sem er að á Álftanesi er aldrei logn og hið metnaðarfulla aspabelti sem plantað hefur verið meðfram vellinum á enn hálfan áratug eftir í að koma að fullu gagni. Á meðan geta vindbarðir áhorfendur þó huggað sig við frábært útsýni þar sem Snæfellsjökull blasir við í fjarska. Nær gefur að líta útigangshross þeirra heimamanna sem tryggja fæðuöryggið.
Fréttaritari Fram-síðunnar er eldri en tvævetur og veit að gluggaveður í Reykjavík getur þýtt næðing í vesturbyggðum Garðabæjar og mætti því aldrei þessu vant í peysi innan undir jakkanum. Það hefði félagi Valur Norðri betur gert líka í stað þess að gerast tískunnar auðmjúkur þræll í vesti sem var að sönnu smart en reyndist skjóllítil flík. Ég spái bronkítis í fyrramálið.
Það er ekki gott að segja hvort Jón þjálfari sé kominn með sitt uppáhaldsbyrjunarlið eða hvort hann sé enn að prófa nýja leikmenn. Ólafur Íshólm stóð í markinu og var jafnframt með fyrirliðabandið. Miðvarðaparið voru þeir Aron Kári og Arnór Daði Aðalsteinssynir (sitthvor Aðalsteinninn þó). Ruglingslegt? Tjah, þetta er kynslóðin þar sem nánast allir byrja á A.
Jökull og Haraldur voru í bakvörðunum sitthvoru megin og Unnar aftastur á miðjunni með Albert fyrir framan sig. Alex Freyr og Alexander (við erum ekkert að grínast með þetta A-þema) á köntunum. Fred fremstur á miðjunni og Þórir efstur uppi. Þetta er fínt lið og bekkurinn líka vel skipaður.
Álftnesingar eru höfðingjar heim að sækja. Sjoppan í farsóttarhólfi 1 var prýðileg. Kaffið með ómældri ábót og hamborgarinn sem Þorkell Gunnar, íþróttafréttamaður á frívakt fékk sér var girnilegur með þverhandarþykkum gúrkusneiðum. Háskólarokk miðaldrafólksins glumdi í hljóðkerfinu með úrvali af helstu hitturum The Offspring. Hvers vegna fékk Bob Dylan Nóbelinn en Dexter Holland ekki?
Álftnesingar eru tveimur deildum neðar en Framliðið og það sást strax frá fyrstu mínútu. Jón Sveinsson hefur greinilega látið sína menn lyfta vel í vetur. Framarar, í hvítu varabúningunum aldrei þessu vant, voru ekki bara leiknari heldur líka umtalsvert sterkari en andstæðingarnir. Lítið þurfti til að setja vörn Álftnesinga í uppnám, einkum voru hornspyrnur vel til þess fallnar. Fyrsta markið kom með þeim hætti á 19. mínútu þegar Alexander potaði knettinum inn eftir þvögu þar sem heimamenn náðu ekki að hreinsa frá. Þetta hefði ekki mátt gerast mikið síðar fyrir vesalings Val Norðra sem stóð stjarfum með sultardropann á nefinu, en gat nú seilst í markafleyginn sem hafði að geyma úrvalsviský, kornungan Ardbeg.
Tíu mínútum síðar kom mark númer tvö. Illu heilli hafði fréttaritari Fram-síðunnar ákveðið að bregða sér á salernið og var að villast í rangölum hinnar alræmdu sundlaugar þeirra Álftnesinga sem knésetti sveitarfélagið og færði undir ok Arnarnessvaldsins á árunum upp úr hruni. Samkvæmt skáldlegum endursögnum vitna stakk Fred hinn brasilíski alla Álftanessvörnina af sér, vippaði yfir Hörð markvörð (sem lék nokkra leiki fyrir okkur hér um árið) í stöngina en skoraði síðan úr frákastinu. 0:2, nýr sopi og maðurinn í vestinu fór að ná upp kjarnhita á ný.
Flott samspil beint af æfingasvæðinu gaf þriðja markið, þegar Alex brunaði upp kantinn, sendi fyrir á Alexander sem áframsendi á Fred sem afgreiddi boltann fallega í bláhornið af góðu færi. Íþróttafréttamenn Stöðvar tvö sport hafa væntanlega tryllst í útsendingunn. Leikurinn var enda sýndur beint, sem er frábær nýting á ljósleiðara. Undir lok fyrri hálfleiks jók Alexander svo muninn í fjögur mörk með góðum skalla.
Þegar hér var komið sögu sáu leikmenn Fram að rétt væri að taka fótinn af bensíngjöfinni ef mennirnir með markafleyginn ættu að eiga nokkra von til þess að komast akandi heim. Gunnar og Tryggvi Snær (nýjasta viðbótin við leikmannahópinn) komu inn fyrir Alex og Aron. Tíu mínútum síðar ákváðum við að jafna leikinn enn frekar þegar Haraldur nældi sér í gult spjald fyrir brot úti á miðjum velli. Það hefði lítið komið að sök nema í ljósi þess að hann hafði fengið annað slíkt spjald í fyrri hálfleiknum fyrir að láta sparka sig niður á vítateigslínu.
Tíu á móti ellefu komst leikurinn í meira jafnvægi. Framarar sóttu ívið meira en sköpuðu sér fá dauðafæri. Hlynur var settur inná fyrir Alexander til að bregðast við rauða spjaldinu og síðar í leiknum fékk Hilmar nokkrar mínútur til að láta ljós sitt skína. Fátt bar þó til tíðinda og leiknum lauk með þægilegum fjögurra marka sigri okkar manna.
Næsti leikur er eftir slétta viku og aftur í bikarnum. Þá verður leikið gegn Haukum á Völlunum í Hafnarfirði, sem rómaðir eru fyrir veðursæld. Alma Möller mælir með sólarvörn 50 og að innbyrða nægan vökva að morgni leikdags til að vinna gegn ofþurrkun.
Stefán Pálsson