„Hvernig er það Stefán, hafa Framarar orðið bikarmeistarar?“ – spurði hrekklaus Hafnfirðingur í Bar-8unni þegar fjörutíu mínútur voru til leiks hjá Fram og FH í 32-liða úrslitum bikarkeppninnar. Fréttaritarinn var mættur snemma, eftir að hafa vanmetið tíðni strætóferða á laugardegi um páskahelgi. Í hliðinu á Lambhagavellinum höfðu gæslumenn upplýst að einungis 80 miðar hefðu verið seldir í Stubbsforritinu á hádegi. Sú hugmynd kviknaði hvort kannski væri best að sleppa leikmannakynningum að þessu sinni, en kynna frekar áhorfendur á vellinum fyrir leikmönnum. – En svo vikið sé aftur að Hafnfirðingnum fróðleiksfúsa, þá var honum augljóslega vorkunn – enda var Hafnarfjörður nær einvörðungu handboltabær fram á tíunda áratug síðustu aldar. Hvernig átti hann að muna eftir þessum átta fræknu bikarmeistaratitlum Framara?
Fótboltaleikir um páskahelgi eru alltaf skrítnir. Öll hefðbundin rútína riðlast í þessu frídagafargani og enginn veit almennilega hvaða vikudagur er í raun. Hálf þjóðin er í útlöndum eða í sumarbústað. Að auki var leikurinn í beinni útsendingu á RÚV sem dró enn úr mætingu. Athygli fréttaritarans hefur verið vakin á því að mörg úrvalsdeildarlið hafi ákveðið að sleppa billega frá bikarkeppninni í ár með því að leika við neðrideildarklúbba. Slíkt er merki um fádæma metnaðarleysi. Við Framarar hefðum aldrei látið það spyrjast um okkur að leika við annað en úrvalsdeildarlið í þessu fyrsta skrefi í átt til óumflýjanlegs bikarmeistaratitils í haust. Annað hefði verið frat.
Þar sem Fréttaritarinn var í óvenju alþýðlegu skapi í dag ákvað hann að sniðganga algjörlega fínumannaboðið á efri hæðinni, en dvelja alfarið innan um skrílinn í Bar-8unni. Þar var að finna fleiri en einn og fleiri en tvo úr liðsstjórn og leikmannahópi Úlfanna sem voru enn að sleikja sárin eftir nauman sex marka tapleik fyrir Víkingi Ólafsvík í bikarnum. Garðar uppgjafabílstjóri mætti sömuleiðis snemma. Það var hugur í mannskapnum þrátt fyrir að okkar allra besti Fred væri meiddur og utan liðs.
Liðsuppstillingin var annars á þennan veg: Viktor Freyr fékk að spreyta sig í markinu í staðinn fyrir Óla Íshólm. Israel, Sigurjón og Kyle mynduðu öftustu línuna með Kennie og Halla í bakvörðum. Á miðjunni voru Simon og Freyr. Framávið og úti á köntum voru svo Már, Mingi og Vuk. Bekkurinn ógnarsterkur.
Það var fátt í stúkunni þegar flautað var til leiks, en tíndist inn þegar leið á og í hálfleik staðhæfði gæslan að 421 áhorfandi hefði farið í gagnum hliðið. Það blés aðeins úti á velli en í stúkunni sjálfri var bongóblíða að venju. Fyrir hlé hlammaði Fréttaritarinn sér niður fyrir framan fulltrúa Coventry-stuðningsmanna í Fram-fjölskyldunni og bróður hans. Síðar bættust einhverjir West Ham-menn í hópinn. Hvers vegna heldur annar hver Framari með West Ham af öllum liðum?
Leikurinn byrjaði afar rólega og tíu mínútur voru liðnar áður en Fréttaritarinn sá ástæðu til að fiska upp vasabók sína til að punkta niður hornspyrnu í kjölfar hálffæris hjá Frey. Vasabókin er reyndar engin vasabók heldur tvær línustrikaðar A4-blaðsíður sem rifnar eru úr stílabók fyrir hvern leik, en það hljómar bara svo miklu betur að segjast færa eitthvað inn í vasabókina… Eftir hornspyrnuna barst boltinn á Má sem var okkar aftasti varnarmaður þrátt fyrir að vera kominn inn á miðjan vallarhelming FH. Hann missti boltann klaufalega frá sér og FHingur brunaði fram og virtist kominn í dauðafæri þegar Freyr skeiðaði yfir allan völlinn og hirti af honum boltann á ögurstundu. Fyrsta en ekki síðasta dæmið í leiknum um hlaupakraftinn í rauðhærða hornfirðingnum sem við elskum öll.
Þótt Hafnfirðingar hafi þarna fengið fyrsta verulega góða færi leiksins var fyrri hálfleikurinn eign okkar með húð og hári. Simon Tibbling átti gullsendingu á Kennie sem náði ekki nægilega góðu skoti á markið og það var varið fremur auðveldlega. Fimm mínútum síðar lyfti Kennie boltanum inn á Vuk sem reyndi að skalla en fékk boltann síðan í fæturnar og náði skoti að marki úr frábæru færi en sópaði honum yfir.
Á 21. mínútu brutu Framarar ísinn, með kúnstugu marki. Halli átti góða sendingu inn í teig utan af velli sem virtist þó vera á leiðinni beint í lúkurnar á markverði FH. Honum tókst hins vegar missa boltann frá sér – Már Ægisson trúði í fyrstu ekki sínum eigin augum þegar boltinn féll fyrir fætur hans í galopnu færi fyrir auðu marki, en hann var fljótur að hugsa og þakkaði gott boð, 1:0.
Leikurinn róaðist aðeins eftir markið og Hafnfirðingar fengu ágætt færi fimm mínútum síðar þegar aukaspyrna þeirra sleikti þverslána. Eftir um hálftíma leik fengu Framarar hornspyrnu. Í horninu ákvað einn varnarmanna FH að skynsamlegt væri að gefa leikmanni Fram Stubbaknús í miðjum teignum. Þetta var augljóst brot fyrir allra augum en í níu af hverjum tíu tilvikum láta dómarar þessi brot óátalin, það var því vel gert hjá ágætum dómara leiksins að benda á vítapunktinn. Í fjarveru Gumma Magg og Fred var Vuk settur á punktinn en skot hans var varið. Gullið tækifæri til að drepa leikinn fór því forgörðum.
Það sem eftir lifti fyrri hálfleiks voru það Framarar sem sköpuðu öll marktækifærin. Mási og Mingi áttu flott samspil sem endaði á því að Simon sópaði yfir markið úr prýðisfæri. Skömmu síðar átti Vuk, sem var mjög sprækur í leiknum, ágætis tilraun til að stinga inná Kennie en færið fór forgörðum. Í næstu sókna var Vuk nærri því að skalla í markið eftir fínan bolta frá Frey.
Sáttir Framarar héldu inn í leikhléið. Sannast sagna hafði leikurinn litlu flugi náð og var hálfgerður göngubolti – en Fram var þó óneitanlega miklu sterkara liðið í viðureigninni. Spurningin sem hvíldi á öllum var þó hvort Frömurum yrði refsað fyrir að hafa ekki nýtt sér betur yfirburðina í fyrri hálfleik, varla yrðu gestirnir jafn rosalega slappir eftir hlé?
Fréttaritarinn ákvað að standa í seinni hálfleik á milli fyrrnefnds Garðars og Ívars Guðjónssonar. Skjaldsveinninn er labbakútur á Lion King söngleiknum með famelíunna í Bretlandi, en blessunarlega hafði félagið Garðar ákveðið að mæta með ígildi markafleygs svo sú góða hefð félli ekki fyllilega niður.
Seinni hálfleikurinn byrjaði eins og sá fyrri endaði með kröftugu spili Framara. Vuk skallaði yfir markið á 48. mínútu eftir fínan undirbúning frá Frey, sem var okkar besti maður í dag. Gaman væri að fá að sjá hlaupatölur Hornfirðingsins í leiknum. Hann er fullkomlega meðvitaður um styrkleika sína og veikleika á velli. Freyr er ekki að fara að eiga Tiago-sendingarnar sem splundra vörn andstæðinganna, en hann mun hlaupa og tækla og djöflast eins og ungur Pétur Arnþórsson. Meira er ekki hægt að biðja um!
Eftir því sem leið á seinni hálfleikinn fóru Framarar þó að fikra sig aftar á völlinn. Í staðinn fyrir að spila út frá marki var Viktor látinn spyrna fram í markspyrnum og stöðugt færri bláklæddir hættu sér yfir miðlínuna í sóknaraðgerðum Framara. Það er alltaf hættuspil að freista þess að verja fenginn hlut.
Fyrsta verulega hættumerkið var á 53. mínútu þegar einn FH-ingurinn sá að Viktor markvörður stóð aðeins of framarlega, vippaði á markið og boltinn lenti oná þverslánni. Tveimur mínútum síðar komst einn gestanna í þokkalegasta skotfæri en skaut beint á Viktor. Eftir klukkutíma leik gerði Kyle heiðarlega tilraun til að gefa andstæðingunum víti en slapp með skrekkinn. Stemningin á pöllunum varð stöðugt trekktari – við vitum að stjórnendateymi Fram er íhaldssamt þegar kemur að skiptingum, en þarna varð sífellt ljósara að einhverra breytinga var þörf.
Mingi var furðunærri því að tvöfalda forystuna með skringilegri hælspyrnu af löngu færi á 63. mínútu eftir aukaspyrnu frá Simon hinum sænska og mínútu síðar átti Mási bylminggskot af löngu færi, rétt yfir. Besta færi leiksins leit þó dagsins ljós á 65. mínútu og féll í skaut FH-inga. Nánast upp úr engu var einn hvítklæddur staddur óvaldaður á markteig en skallaði hátt yfir á óskiljanlegan hátt. Skömmu síðar var komið að fyrstu skiptingu Framara þar sem Mingi fór af velli fyrir Gumma Magg.
Síðustu tuttugu mínúturnar virtist eina leikáætlun Framara vera að verja forskotið. Það var furðu metnaðarlítið í ljósi þess hversu slappir FH-ingar voru í leiknum en óumflýjanlega fór pressan vaxandi eftir því sem tíminn leið. Gestirnir fengu nokkur hálffæri en engin dauðafæri næsta rúma kortérið. Fram gerði tvær breytingar til viðbótar á þessum tíma. Þorri kom inná fyrir Halla á 83. mínútu og fimm mínútum síðar leysti Alex Frey af hólmi.
Stórskotahríð FH-inga byrjaði svo þegar tvær mínútur liðu af venjulegum leiktíma. Fyrst kom þrumuskot sem Viktor varði með tilþrifum – og tryggði sér þar með að vera valinn maður leiksins af vallarþulnum. Mínútu síðar brutu FH-ingar fruntalega á markverðinum og voru að auki rangstæðir þegar þeir komu boltanum í netið – markið augljóslega dæmt af. Þegar tvær mínútur voru liðnar af fjögurra mínútna viðbótartíma söng knötturinn svo í þverslá Frammarksins. Einhvern veginn tókst gestunum, sem voru aukaleikarar í viðureigninni nær allan tímann að vaða í færum í blálokin – í því hlýtur að felast einhver lærdómur fyrir stjórnendur Framliðsins. En það breytir því ekki að frábær sigur varð raunin. Bikarmeistarar Fram 2025 vinna sinn fyrsta sigur af fimm. Pant fá Val á heimavelli næst. Sjáumst svo öll á salatinu á mánudag gegn FH í handboltanum eða á þriðjudaginn, aftur gegn FH í kvennafótboltanum. Eru engin takmörk fyrir því hversu oft maður má vinna sama félagið í einni og sömu vikunni?
Stefán Pálsson